فقط به اسم «خلیج فارس» حساسیت داریم + مردم هرمز، جزیره را پاکسازی کردند

 به گزارش خبرگزاری همشهری انلاین:

از ماجراجویی‌های تازه تا خبرهای داغ سفر، همه رو تو خبر سفر پیدا کن.

مجیدجباری: اهالی هرمز هنوز فراموش نکرده‌اند نوروز امسال را که برخی گردشگران خاک رنگین و کمیاب جزیره را در بطری و کیسه ریختند و با خود بردند. حالا نوبت به زباله رسیده است. زباله‌هایی که بخشی از گردشگران بر ساحل جا می‌گذارند یا از قایق‌ها و شناورها به دریا ریخته می‌شود و جریان آب، آن‌ها را به سواحل برمی‌گرداند. در این میان، اهالی بومی‌ جزیره هرمز بار جمع ‌آوری و پاکسازی طبیعت را به دوش می‌کشند.

امید بادروج، جوان ۲۷ ساله بومی جزیره هرمز در گفت‌وگو با همشهری‌آنلاین می‌گوید: «جزیره ظرفیت میزبانی بیشتر از ۷ تا ۸ هزار نفر گردشگر را ندارد، اما در ایام شلوغ مثل تعطیلات نوروز، تعداد مسافران گاهی به ۱۵ هزار نفر هم می‌رسد. این حجم زباله با امکانات موجود قابل جمع‌آوری نیست به همین خاطر هر از گاهی همراه اهالی جزیره دست به دست هم می دهیم‌ و زباله های انباشته شده در سواحل را جمع آوری می‌کنیم.»

او توضیح می‌دهد : «هرمز فقط یک خودروی حمل زباله دارد که آن هم صرفا برای داخل شهر استفاده می‌شود و عملا سواحل و نقاط دیدنی با کمترین امکانات و خدمات رها می‌شوند. بخش قابل توجهی از زباله‌ها هم از شناورهای صیادی و تفریحی وارد دریا می‌شود و به ساحل بازمی‌گردد.»

بادروج می‌گوید: «تصویری که در فضای مجازی وایرال شده هفته پیش را نشان می‌دهد که من به همراه ۸ نفر از اهالی همراه با زنان و دانش‌آموزان جزیره با قایق به ساحل مفنق رفتیم؛ جایی که دسترسی زمینی به آن دشوار است و به همین خاطر دسترسی به آن از دریا امکانپذیر است. هفته پیش ده‌ها کیلو زباله جمع کردیم و به مرکز پسماند در شهر تحویل دادیم تا زباله‌ها بازیافت شوند.»

اهالی باور دارند نبود زیرساخت مهم‌ترین مشکل جزیره است؛ از ماشین‌آلات و تجهیزات تا نیروهای خدماتی. هرچند برخی گردشگران اصول را رعایت می‌کنند، اما فشار گردشگری بی‌ضابطه هر بار زخمی تازه به به محیط زیست هرمز می‌زند.

بادروج در این باره می‌گوید: «همان‌طور که نسبت به نام خلیج فارس حساسیت داریم، باید به طبیعت هرمز هم اهمیت بدهیم. فرهنگ‌سازی در کنار حمایت مسئولان از زیرساخت‌های محیط زیستی، تنها راه حفظ این جزیره رنگین و ارزشمند است.»

به گزارش همشهری‌آنلاین، جزیره هرمز هر بار آسیب تازه‌ای را تاب می‌آورد. یکبار با خاکی که در بطری‌ها محبوس می‌شود و بار دیگر با زباله‌هایی که در سواحل جمع می‌شود. هر بار که زخمی بر تن هرمز می‌نشیند، اهالی بومی جزیره داوطلبانه به میدان می‌آیند و طبیعت هرمز را دوباره زنده می‌کنند.

یاسمین.د