حفاظت رقمی (دیجیتال) از میراث فرهنگی، انتخاب یا ضرورتی تاریخی؟
به گزارش خبرنگار مهر :
میراث فرهنگی ایران، از تپههای باستانی و معماریهای شکوهمند گرفته تا آئینها، زبانها و سنتهای شفاهی، گنجینهای بینظیر از هویت و تاریخ ملت ایران را در خود جای داده است. اما این میراث ارزشمند در دهههای اخیر با تهدیدهای جدی از جمله تخریب طبیعی، فرسایش زمانی، توسعه شهری غیرهدفمند، غارت، جنگ و بحرانهای اقلیمی مواجه بوده است. در چنین شرایطی، استفاده از فناوریهای نوین برای حفاظت از این میراث، نه یک انتخاب، بلکه ضرورتی تاریخی است.
در گذشته مستندنگاری میراث فرهنگی محدود به نقشهبرداری دستی، عکسبرداری دوبعدی و توصیفات نوشتاری بود. اما امروزه فناوریهایی مانند اسکن لیزری، فتوگرامتری، مدلسازی سهبعدی و امکان مستندسازی دقیق، پویا و قابل تعامل با میراث را فراهم کردهاند. این فناوریها نهتنها اطلاعات دقیقتری نسبت به روشهای سنتی ارائه میدهند، بلکه امکان بازسازی، آموزش و تعامل مجازی با آثار را نیز ممکن میسازند.
در این باره زهرا خدادادزاده کارشناس دیجیتالسازی میراث فرهنگی در یادداشتی که آن را در اختیار خبرگزاری مهر قرار داد نوشت: امروزه جنگ و غارت میراث فرهنگی بیش از پیش نگرانی ما را نسبت به آثار فرهنگی برانگیخته است، دیجیتال سازی میراث فرهنگی با هدف ساخت بایگانی پایدار برای نسلهای آینده در صورت تخریب یا از بین رفتن آثار به دلایل طبیعی یا انسانی، میتوانند مرجع ارزشمندی برای بازسازی فیزیکی یا بازآفرینی دیجیتال باشند. این بایگانی دیجیتال حکم بیمهای تاریخی برای میراث دارد
بدون نظر! اولین نفر باشید