اجتماعی گردشگری
موتور جت هیدروژنی روی هواپیماهای ایرباس
ایرباس، در مسیر تحقق رویای پرواز بدون آلایندگی با پروژه جاه‌طلبانه ZEROe قدم برمی‌دارد؛ طرحی که در صورت موفقیت، می‌تواند چهره هوانوردی جهانی را برای همیشه دگرگون کند.
خبر سفر ؛ راهنمای سفر به دل جاهای ناشناخته
ایرباس، یکی از بزرگ‌ترین نام‌های صنعت هوانوردی جهان، گام بزرگی به سوی آینده‌ای سبز برداشته است. این غول اروپایی از سال ۲۰۲۰ پروژه‌ای به نام ZEROe را کلید زده که هدف آن طراحی و ساخت نخستین هواپیماهای مسافربری مجهز به موتورهای هیدروژنی است. در این طرح بلندپروازانه، به جای سوخت‌های فسیلی متداول، هیدروژن مایع در دماهای بسیار پایین (حدود منفی ۲۵۳ درجه) به عنوان منبع انرژی مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ سوختی که تنها محصول جانبی آن، بخار آب است.مکانیزم عملکرد این سامانه به گونه‌ای طراحی شده که هیدروژن مایع، پس از ورود به پیل‌های سوختی، برق لازم برای به حرکت درآمدن موتورهای الکتریکی را تولید می‌کند. نتیجه آن است که پروازی کاملاً بی‌کربن شکل می‌گیرد؛ موضوعی که اگر به مرحله بهره‌برداری برسد، می‌تواند آلودگی صوتی و زیست‌محیطی سفرهای هوایی را به حداقل ممکن برساند.ایرباس طی سال‌های اخیر آزمایش‌های گسترده‌ای را روی این فناوری آغاز کرده است. در سال ۲۰۲۳ نخستین تست سامانه‌های ۱.۲ مگاواتی به اجرا درآمد و هم‌اکنون مهندسان این شرکت در حال توسعه نسل جدید پیل‌های سوختی با توان چند مگاوات هستند؛ تجهیزاتی که قرار است برای هواپیماهای تک‌راهرو و مسافربری کوتاه‌برد به کار گرفته شوند.یکی از نوآوری‌های کلیدی در این پروژه، استفاده از طراحی بدنه موسوم به «بال-ترکیبی» است. در این روش، مخازن بزرگ هیدروژن به راحتی در دل بدنه جای می‌گیرند و در عین حال، بهره‌وری پروازی نیز افزایش می‌یابد. چنین تغییراتی در معماری هواپیما می‌تواند مرزهای فعلی طراحی در هوانوردی را پشت سر بگذارد.با این وجود، مسیر پیش روی این فناوری خالی از چالش نیست. ذخیره‌سازی هیدروژن در شرایط بسیار سرد، به زیرساخت‌های پیشرفته و پرهزینه‌ای در فرودگاه‌ها نیاز دارد. همچنین حمل‌ونقل، ایمنی و نگهداری این سوخت همچنان پرسش‌های بزرگی در برابر مهندسان و سرمایه‌گذاران قرار داده استهزینه‌های بالای تحقیق و توسعه نیز مزید بر علت شده تا ایرباس زمان‌بندی عرضه این هواپیماها را به تعویق بیندازد. در حالی که پیش‌تر سال ۲۰۳۵ به‌عنوان نقطه آغاز تجاری‌سازی معرفی شده بود، اکنون هدف‌گذاری جدید دهه ۲۰۴۰ است.کارشناسان معتقدند اگر این پروژه با موفقیت به ثمر بنشیند، دنیای هوانوردی در دهه‌های آینده شاهد انقلابی بی‌سابقه خواهد بود. پروازهایی که امروز به عنوان یکی از منابع اصلی انتشار گازهای گلخانه‌ای شناخته می‌شوند، می‌توانند در آینده‌ای نه چندان دور به پروازهایی کاملاً پاک و بی‌صدا تبدیل شوند.
یاسمین.د
بدون نظر! اولین نفر باشید