جاذبه‌های دیدنی دریاچه مهارلو شیراز
«تالاب مهارلو» که به‌عنوان «دریاچه مهارلو» نیز شناخته می‌شود، بخشی از منطقه شکار ممنوع مهارلو شیراز است و از جمله مقاصد گردشگری در اطراف شیراز محسوب می‌شود. این دریاچه با حدود مساحت ۲۵,۰۰۰ هکتار در ارتفاع ۱۵۶۰ متری از سطح دریا قرار دارد. همچنین بیشترین طول دریاچه مهارلو ۳۱ کیلومتر و حداکثر پهنای آن نیز ۱۱ کیلومتر اندازه‌گیری شده است.
عمق متوسط دریاچه مهارلو ۵۰ سانتی‌متر و عمیق‌ترین نقطه آن در زمان پر آبی، سه متر است. آب این دریاچه از نوع کلرید سدیم- منیزیم و سولفات سدیم است و در فصل‌های خشک سال، یکی از کانسارهای بزرگ نمک ایران محسوب می‌شود.
مهارلو دریاچه‌ای فصلی است که در فصل تابستان، بخش عمده آن خشک و دوباره با بارش باران در فصل پاییز و زمستان آبگیری می‌شود. آب این دریاچه از طریق بارش‌های جوی و رودخانه خشک شیراز، چناراه و سلطان آباد تأمین می‌شود. این رودخانه‌ها سیلاب‌های غرب شیراز را جمع می‌کنند و در نهایت به دریاچه مهارلو می‌ریزند. در حوزه آبریز دریاچه مهارلو همچنین چشمه‌های متعددی وجود دارد که به این دریاچه می‌ریزند.
از فعالیت‌هایی که می‌توان در دریاچه مهارلو انجام داد، می‌توان به عکاسی و تماشای گونه‌های جانوری، پرنده‌نگری، قایق پدالی سواری و اسب‌سواری اشاره کرد.
وجه تمسیه دریاچه مهارلو
دریاچه مهارلو توسط بومی‌های شهر شیراز، با نام‌های متعددی چون «مهلو»، «مهلویه» و «ماهلویه» خوانده می‌شود و در گذشته به «جنکال» یا «دریاچه نمک» نیز شهرت داشت. نام کنونی دریاچه مهارلو به‌خاطر مجاورتش با روستایی به همین نام است.
«اصطخری» (یکی از جغرافی‌دانان در قرن چهارم هجری قمری) دریاچه مهارلو را «جنکان» می‌نامید. همچنین «ابوالفدا» (تاریخ نگار و جغرافی‌دان اهل سوریه) و «ابن‌بطوطه» (یکی از بزرگ‌ترین جهان‌گردان معروف مراکشی) از آن با عنوان «جمکان» یاد کرده‌اند. در کتاب «فارسنامه» به نویسندگی ابن بلخی و «جغرافیای حمدالله مستوفی» نیز نام این دریاچه ماهلویه نوشته است.
علت صورتی بودن دریاچه مهارلو
در دریاچه مهارلو، به‌دلیل شوری آب و نور فراوان، نوعی جلبک سبز بی‌خطر تک سلولی به نام دونالیلا سالینا رشد می‌کند. این جلبک، خوراک میگوی آب شور یا همان آرتمیای یک سانتی‌متری است که در آب‌های شور مانند مهارلو زندگی می‌کند. جلبک سالینا با افزایش دما و غلظت نمک، نوعی ماده بتاکارتن ایجاد می‌کند که موجب تغییر رنگ آب دریاچه می‌شود؛ بتاکارتن خطر اکولوژیک و زیست‌بوم برای این دریاچه ندارد.
آب دریاچه مهارلو در تابستان بخار می‌شود و در همین بازه زمانی است که رنگ صورتی آب دریاچه مهارلو خود را به‌خوبی نشان می‌دهد.
بهترین فصل سفر به دریاچه مهارلو
چنانچه تصمیم گرفتید به دیدن دریاچه صورتی ایران بروید، پیشنهاد می‌دهیم از پاییز تا اواسط اردیبهشت ماه به این دریاچه سفر کنید. در این فصول دریاچه پرآب است و آب‌وهوای دلپذیرتر و خنک‌تری دارد.
بدون نظر! اولین نفر باشید