ساخت مرغداری در حریم میراث ساسانی!

به گزارش از خبر نگاری سرنویس:

سیاوُش آریا، کُنشگر و پژوهشگر میراث فرهنگی درباره این محوطه گفت: در بازدید میدانی که ماه گذشته از روستای هدف گردشگری دِهمورد داشتم، در بیرون روستا و در نزدیکی و حاشیه دریاچه فراملی (بین المللی) بَختِگان که چندی است کامل خشکیده است با محوطه ای بسیار بزرگ در چندین کیلومتر روبه رو شدم. محوطه ای که پُر بود از سفال های شاخص تاریخی (ساسانی) و هر گامی که بر می داشتم زیر پاهایم، خرده سفال ها خِش خِش می کرد.

به گزارش ایسنا، به گونه پیمایشی حدود یکی دو کیلومتر از مسیر را در سمت راست و چپ (که شوربختانه به وسیله یک جاده خاکی از هم جدا شده بود) گذر کردم و تنها چیزی که می دیدم بخشی از تاریخ و هویت ایران و رازهای سر به مُهری، در دل زمین نهفته و روشن بود که ناشناخته است. همچنین بخش های کوچکی از رَد دیواره ای یا همان معماری و سازه در محوطه آشکار و دیده می شد.

او افزود: اما آنچه مایه نگرانی و غم اَنگیز بود دست درازی و ساخت وسازهای گسترده ای بود که روی محوطه و عَرصه آن و حریم درجه یک چُنین منطقه بسیار ارزشمندی صورت گرفته است. از ساخت مرغداری و شرکت تعاونی گرفته که درست روی محوطه و عَرصه آن برپا شده تا کارخانه فولادی که در حریم درجه یک آن و حدود 3 کیلومتری محوطه تاریخی و در حال ساخت است.آریا اظهار کرد: از اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان فارس و پژوهشگاه باستان شناسی کشور خواستارم هرچه زودتر به موضوع ورود کرده و نخست از ساخت وسازها و دست درازی های بیشتر پیشگیری کنند و پس از آن به فوریت گروهی از باستان شناسان با تجربه و کارآزموده را برای بررسی بیشتر و علمی تر و حتا گَمانه زنی باستان شناسی به منطقه بفرستند تا بتوان یکی از محوطه های ساسانی کشور را در گام نخست شناسایی و پس از آن نجات بخشی و به ثبت ملی رسانده تا برای آیندگان به یادگار بماند. یادمان باشد تمدن ها در کنار رودها و دریاچه ها شکل گرفته و بی گمان پرداختن به چُنین محوطه هایی رازهای سر به مُهر آن را آشکار و مایه شگفتی جامعه علمی و باستان شناسی کشور خواهد شد.